اول: نمیدانم این چه رسمی است که ما ایرانیها داریم! در حالی که در کشورهای دیگر روزنامههای ویژهنامههایی برای روزهای تعطیل مراجعه میکنند و حتی بعضی از نشریات و روزنامهها تنها در روز تعطیل آخر هفته منتشر میشوند، روزنامههای ایرانی و حتی نشریات آنلاین در این روزها تعطیل هستند.
حالا خدا نکند، روز تعطیل از یک روز بیشتر شود، دهها خبر سیاسی و ورزشی و اجتماعی به آسانی هر چه تمامتر کاملا بیات میشوند.
مثلا در مورد همین ترور خانم بوتو، دیگر جذابیت خبری مسئله برای نشریاتی که فردا منتشر میشوند، کاملا از بین رفته است، دیگر این نشریات با وجود اینترنت میخواهند چه چیزی را کار کنند؟ هر چه عکس بود که وبلاگها و سایتهای خبری انگلیسی منتشر کردند، ویدئوها را هم که دیدیم، تفسیرها و حدس و گمانها را هم که عمدتا خواندیم، میماند تحلیل خبر که آن هم با توجه به همسایه بودن ایران و پاکستان، نمیشود، بیپروا نوشت و منتشر کرد!
شما هیچ جایی از دنیا را سراغ دارید که همه نشریاتش دو هفته تمام در سال کاملا تعطیل باشند؟!
حالا جالب این است که وبلاگستان هم در روزهای تعطیل دچار سکته میشود، اگر احیانا در روزهای تعطیل به سوژه خوبی برخوردید، اصلا منتشرش نکنید.
حالا من ماندهام، این رکود نسبی روزهای تعطیل وبلاگستان چطور برای خودم توجیه کنم؟ آیا بلاگرها همه مسافرت میروند؟ آیا کل روز را میخوابند؟ آیا دچار افسردگی حاد وبلاگی میشوند؟ آیا در روز تعطیل وقت کمتری از روزهای کاری دارند و فرصت وبگردی در روزهای دیگر بیشتر است؟
دوم: این تبلیغ فلشی که داشتم، این یکی دو روزه مشکل پیدا کرده بود و بازدیدکنندگان ریدایرکت میشدند، به سایت تبلیغدهنده! شرمنده، فعلا موقتا تبلیغ را برداشتم. از دوستانی که مشکل را به من اطلاع دادند، ممنونم.
وقتی به بازار برای خرید دوربین دیجیتال میروید، یکی از شاخصهای مهمی که حتما میپرسید و به آن اهمیت میدهید، وضوح عکس یا تعداد پیکسل آن است. مسلما یک دوربین 12 مگاپیکسلی از یک دوربین 6 مگاپیکسلی بهتر است.
ولی ظاهرا باید در درستی چنین چیزی در مورد دوربینهای فشرده compact، شک و تردید کنید!
یک آزمایشگاه مستقل تست کیفیت عکس در آلمان به نام «مهندسی عکس» یا Image Engineering، که یکی از کارهایش تست دوربینهای دیجیتال برای مجله آلمانی Color Photo and c’t است، نظر دیگری دارد. آنها متوجه شدند کیفیت عکس دوربینهایی با پیکسل بیشتر به جای بهتر شدن بدتر میشود.
به علت یک باور عمومی که میگوید دوربین با پیکسل بیشتر کیفیت بهتری دارد، بیشتر شرکتهای دوربینسازی ترغیب شدهاند که دوربینهای با پیکسل بیشتر بسازند تا مردم را مشتاق به خرید آنها کنند.
در سال 1995، نخستین دوربینهای دیجیتال وارد بازار شدند. شرکتهای کاسیو و کداک نخستین شرکتهایی بودند که دوربین دیجیتال برای مصرف کاربران عمومی ساختند. این مدلهای اولیه تعداد پیکسل کمی داشتند و کیفیت این عکسها به خصوص هنگام چاپ، اصلا قابل قبول نبود. در سال 1996، دوربینها به وضوح 800 هزار پیکسل رسیدند و در سال 1998، وضوح دوربینها به 2 مگاپیکسل یعنی دو میلیون پیکسل رسید. این وضوح عکس برای چاپ یک عکس با ابعاد 10 در 15 سانتیمتر روی یک کاغذ A4 مناسب بود.
در ان سالها واقعا عبارت «پیکسل بیشتر، کیفیت بهتر»، صادق بود و به همین خاطر این مطلب در ذهن مردم به عنوان یکی از شاخصهای مهم انتخاب و خرید دوربین دیجیتال حک شد.
زمان به سرعت میگذشت تا اینکه در نمایشگاه فتوکینا در سال 2004، دوربینهایی با وضوح 6 مگاپیکسل به نمایش گذاشته شد. متخصصان عقیده داشتند که عکسهایی که با دوربینهای 6 مگاپیکسلی گرفته میشوند، نسبت به عکسهایی که روی فیلمهای 35 میلیمتری ثبت میشود تا اندازهای برتری دارد.
اما متأسفانه از این زمان دیگر کیفیت عکسها به موازات بیشتر شدن پیکسل بهتر نشد!
دوربینهای 8 مگاپیکسلی که در سال 2006، وارد بازار شدند، خطاها یا اصطلاحا نویزهای noise زیادی در محیطهای با نور کم داشتند و در عکسهایی که کنتراست رنگی زیادی داشند، به وضوح میشد، حاشیههای رنگی دید.
این مشکل را در دوربینهای 10 تا 12 مگاپیکسلی که این روزها در بازار یافت میشوند، میتوان مشاهده کرد. شرکتهای تولیدکننده دوربین در تلاش هستند، چنین نقصی را با نرمافزارهای کاهشدهنده پارازیت و ویرایشگر عکس، کاهش دهند. ولی با مرور عکسهای این دوربینهای میتوان مشاهده کرد که چندان در این کار موفق نبودهاند.
پیکسل بیشتر، کیفیت بدتر!
ولی به راستی دلیل چنین چیزی چیست؟ دوربینهای جمع و جور امروزی، مسلما مجبورند حسگرهای نورهای کوچکی هم داشته باشند، حسگرهایی مثلا با ابعاد 7.5 در 9.4 میلیمتر یا 5.4 در 6.8 میلیمتر، بنابراین بدیهی است که برای افزایش پیکسلها چارهای جز کوچکتر کردن پیکسلها نیست!
نتیجه چنین چیزی، کاهش «حساسیت» و افزایش «نویز» دوربین است، چرا که میزان نوری که به وسیله هر یک از این پیکسلهای کوچک جمعاوری میشود، کمتر خواهد بود.
ما انتظار داریم که افزایش پیکسلها، جزئیات بیشتری در اختیار ما بگذارد و به عبارتی وضوح عکس را بالا ببرد ولی باید توجه داشت که برای داشتن یک عکس پروضوح به لنزهای بهتر با خطای رنگی Chromatic aberration کمتر هم نیازمندیم. اما این لنزهای بهتر، ابعاد بزرگتری هم دارند و نمیتوانند در دوربینهای کوچک امروز جاسازی شوند.
به علاوه در پیکسلهای کوچکتر، پدیده فیزیکی «پراش» نور بیشتر میشود و وضوح عکس را کم میکند.
به علاوه مثلا برای ذخیره عکسهای فشردهنشده دوربینهای 12 مگاپیکسلی به فضای بیشتری نیاز داریم، یعنی تقریبا 36 مگابایت به ازای هر عکس. بنابراین سرریز اطلاعات منجر میشود که زمان بیشتری صرف ویرایش عکس شود و به ظرفیتهای حافظهای بسیار بیشتر احتیاج داشته باشیم.
بنابراین اگر مسئله را به صورت خلاصه بخواهیم جمع و جور کنیم باید بگوییم که مشکل اصلی در دوربینهای با پیکسل بیشتر واقعا تعداد پیکسل بیشتر نیست، بلکه کوچک شدن تعداد پیکسلها است. اگر بخواهیم با افزایش تعداد پیکسل، وضوح و کیفیت بهتری در عکسها ببنیم، باید اندازه حسگرها و لنزها را بزرگتر کنیم و این کار مسلما دوربین را بزرگتر خواهد کرد. اما مشتریهای آماتور این روزها چندان میانهای با دوربینهای بزرگ ندارند.
در مورد دوربینهای SLR یا دوربینهای دیجیتال با لنزهای انعکاسی، مسئله به همین ترتیب است ولی اندازه حسگرهای این دوربینها بزرگتر است و بنابراین این دوربینها در پیکسلهای بیشتر، حساسیت بیشتر و نویز کمتری دارند.
بنابراین دو مورد دوربینهای کوچک، بهترین تعداد پیکسل 6 مگاپیکسل است. به عبارت دیگر اندازه هر پیکسل باید بیشتر از 3 میکرومتر باشد.
منبع : 6mpixel.org
![]() |
عده ای می گویند روزانه باید هشت لیوان آب نوشید
|
عده ای هم هستند که می گویند انسان تنها 10 درصد از توانایی مغز خود را به کار می گیرد و یا تراشیدن موی پا باعث ضخیم تر شدن موهای دوباره رشد کرده می شود.
با این همه بررسی های محققان آمریکایی درباره شواهد موجود پیرامون هفت باور عمومی حاکی از نادرستی آنها بوده است.
آنگونه که نشریه پزشکی بریتانیا منتشر کرده پاره ای از این باورها یا افسانه های علمی کاملا اشتباه بوده اند و برای اثبات درستی پاره ای دیگر نیز هیچ دلیلی به دست نیامده است.
محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ایندیانا در ایندیناپلیس برای بررسی صحت یا سقم هر یک از این باورها بررسی های جداگانه ای کرده اند.
بر اساس این بررسی ها، محققان هیچ دلیلی برای اثبات صحت نظریه نوشیدن روزانه هشت لیوان آب نیافته اند.
افسانه های علمی
در حقیقت، بررسی های انجام شده حکایت از آن دارد که نوشیدن بیش از حد آب می تواند خطرناک باشد.
نظریه دیگری که حاکی از استفاده تنها 8 درصد از توانایی مغز است کاملا اشتباه از آب درآمده است.
مطالعات انجام شده بر بیمارانی که دچار آسیب مغزی شده اند نشان می دهد که هرگونه آسیبی به هر نقطه از مغز می تواند تاثیر همیشگی و خاص خود را بر توانایی های ذهنی، نباتی و رفتاری فرد داشته باشد.
مطالعه تصاویر مغزی نیز نشان می دهد که هیچ نقطه ای از مغز غیرفعال و یا ساکت نیست.
باور دیگری که دال بر رشد مو و ناخن انسان پس از مرگ است نیز براساس تحقیقات این گروه ناشی از خطای دیدی است که به دلیل جمع وخشک شدن پوست انسان پس از مرگ پیش می آید.
بر این اساس رشد مو و ناخن نیاز به فعالیت های پیچیده هورمونی دارد که پس از مرگ متوقف می شود.
ریچل وریمن، نویسنده این گزارش علمی در نشریه پزشکی بریتانیا به بی بی سی گفت باور به اینکه تراشیدن موی پا به سریع تر شدن رویش آن و رشد موهایی تیره تر و ضخیمتر منجر می شود، تنها توهم و خطای دید است.
به گفته او نوک موهای تازه رشد کرده به دلیل تراشیده شدن، برشی خشن دارد که به ضخیم تروتیره تر دیده شدن آن کمک می کند.
باور متخصصان بر این است که مطالعه در نور ضعیف به بینایی آسیبی نمی زند.
دلایل و مستندات چندانی نیز برای حمایت از لزوم خاموش کردن تلفن موبایل در بیمارستان ها به دلیل تداخل امواج الکترومغناطیس به دست نیامده است.
و باور آخر، که می گوید خوردن بوقلمون، به دلیل تریپتوفان آمینو اسید آن فرد را خواب آلوده می کند نیز بی اساس است.
درحقیقت بوقلمون، مرغ و گوشت چرخ کرده گاو همگی به یک مقدار دارای تریپتوفان هستند.
محققان می گویند: " هر وعده بزرگ غذایی می تواندبه خواب آلودگی فرد بیانجامد چرا که گردش خون و رساندن خون به مغز را کاهش می دهد و غذاهای غنی از پروتئین یا نشاسته می توانند به خواب آلودگی فرد منجر شوند. شراب نیز نقشی مشابه ایفا می کند."
دکتر دیوید توی، سردبیرنشریه شواهد بالینی می گوید: " مشکل این است که اغلب رد کردن یک نظریه کار دشواری است. شواهد قابل استناد زمانی مهم می شوند که به مردم در تصمیم گیری های دشوار درخصوص مضرات و خطرهای پیرامونشان کمک کنند."
به گفته وی " باید در نظر داشت که نبود دلیل و مدرک لزوما به معنای نبود تاثیر نیست. بسیاری از افسانه های علمی بی ضررند با این همه ما همواره با شواهدی روبرو می شویم که با باورهای جاری و توقعات ما مغایرت دارند."
شرکت AOL که اکنون مالکیت نت اسکیپ را در اختیار دارد، اعلام کرد که از اول فوریه سال 2008 میلادی دیگر از این مرورگر پشتیبانی نخواهد کرد.
در اواسط دهه نود میلادی حدود نود درصد از کاربران اینترنت از این مرورگر برای مشاهده سایت های اینترنتی استفاده می کردند، اما سهم استفاده از نت اسکیپ رفته رفته کاهش یافته و به 0.6 (شش دهم) درصد رسیده بود.
نت اسکیپ استفاده کنندگان خود را در رقابت با مرورگر "اینترنت اکسپلورر" Internet Explorer که از طرف شرکت مایکروسافت معرفی شده بود، از دست داد. اکنون تقریباً هشتاد درصد از کاربران اینترنت از مرورگر "اینترنت اکسپلورر" استفاده می کنند.
تام دراپو، یکی از برنامه نویسان ارشد نت اسکیپ، در وب لاگ شرکت نوشته که با وجود تلاش زیاد گروه هایی در داخل شرکت AOL، این مرورگر نتوانسته سهم از دست رفته اش در بازار را از اینترنت اکسپلورر پس بگیرد.
جنگ مرورگرها
برای اولین بار فردی به نام مارک اندرسن، نت اسکیپ را برنامه نویسی کرد. او قبل از نت اسکیپ در برنامه نویسی مرورگر پرطرفدار دیگری به نام موزاییک همکاری داشت.
مرورگر موزاییک زمانی طراحی و برنامه نویسی شد که آقای اندرسن در مرکز ملی برنامه های سوپرکامپیوترها در دانشگاه ایلینویز در سال 1992 به تحصیل مشغول بود.
![]() |
![]() |
سومین نسل فایرفاکس نیز آماده شده و در حال طی کردن مراحل آزمایشی است |
او بعد از فارق التحصیلی، شرکت "ارتباطات نت اسکیپ" را تاسیس و شروع به برنامه نویسی این مرورگر کرد که اولین نسل آن در سال 1994 به بازار عرضه شد.
اما شرکت های دیگر هم راه مشابهی رفتند، از جمله مایکروسافت که مرورگر اکسپلورر را طراحی و همراه با سیستم عامل ویندوز عرضه کرد. این کار دعوای حقوقی پر سر و صدایی را آغاز کرد که در آن شرکت مایکروسافت به رفتار ضدرقابتی متهم شد.
اگرچه در نتیجه این دعوای حقوقی نت اسکیپ توانست امتیازات زیادی به دست آورد، اما هرگز موفق نشد سهم از دست رفته اش از بازار مرورگرهای وب را دوباره احیا کند.
افول نت اسکیپ در سال 2003 مسجل شد، زمانی که اکثر کارمندانی که روی نسل تازه این مرورگر کار می کردند توسط شرکت AOL از کار برکنار شدند. این شرکت از سال 1998 مالکیت نت اسکیپ را برعهده داشت.
بسیاری از کارمندان برکنار شده به "بنیاد موزیلا" Mozilla Foundation رفتند و در آنجا مرورگر پرطرفدار "موزیلا فایرفاکس" را برنامه نویسی کردند که در حال حاضر 16 درصد از کاربران وب از این مرورگر برای دیدن سایت های اینترنتی استفاده می کنند.
افول نت اسکیپ
اگر چه یک تیم برنامه نویس به کار بر روی نت اسکیپ ادامه داد، اما در نهایت AOL تصمیم گرفت تا این پروژه را متوقف کند.
تاکنون 9 نسل از نت اسکیپ عرضه شده است.
آنطور که آقای دراپو در وبلاگ شرکت نوشته است از اول فوریه سال آینده میلادی برای هیچ کدام از نسل های مرورگر نت اسکیپ پشتیبانی و خدمات عرضه نخواهد شد.
آقای دراپو نوشته که احساس می کند این بهترین زمان برای توقف پروژه نت اسکیپ و تحویل کار به موزیلا است. او مصرف کنندگان نت اسکیپ را تشویق کرده تا مرورگر موزیلا را جایگزین آن کنند.
بعد از تاریخ اعلام شده، مصرف کنندگان نت اسکیپ هیچگونه خدمات و برنامه های تکمیلی برای مرورگر خود دریافت نخواهند کرد. امکان دانلود نسخه های قدیمی تر نت اسکیپ کماکان وجود خواهد داشت اما دیگر خدماتی برای این مرورگرها نیز ارائه نخواهد شد.
قرار است مایکروسافت نسخه تازه ای از مرورگر اینترنت اکسپلورر را در سال 2008 میلادی عرضه کند. این درحالی است که سومین نسل فایرفاکس نیز آماده شده و در حال طی کردن مراحل آزمایشی است.
از این به بعد ملکه الیزابت را میتوانید ملکه ای-لیزابت e-Lizabeth صدا بزنید!
ملکه 81 ساله انگلستان روز بکشنبه کانال خودش را در یوتیوب راه انداخت، در این کانال اخبار ویدئویی قدیمی و تکههای کوتاه فیلم، مربوط به زندگی روزانه وی را میتوان دید. مقامات کاخ باکینگهام گفتهاند که ملکه الیزابت به دنبال یافتن راههای جدیدی برای برقراری ارتباط با مردم بوده است و امیدوار است که با استفاده از سایت اشتراک ویدئویی یوتیوب، مخاطبان جوانتر و بیشتری پیدا کند.
از روز یکشبنه ارسال فیلمهای تازه و آرشیوی به کانال ملکه الیزابت شروع شده است و آنها در نظر دارند به صورت منظم ویدئوهای جدیدی به این کانال اضافه کنند.
ملکه، از 50 سال پیش تا به حال هر سال، هنگام کریسمس پیامی تلویزیونی برای مردم میفرستد، وی قصد دارد از کانالش در یویتوب برای ارسال پیام سالانه ویدئویاش در هنگام کریمس استفاده کند.
کانال ملکه الیزابت، کانال سلطنتی یا The Royal Channel نام دارد.